Глыбокая плынь, частка 3

— Вось за гэта не толькі ад сябе, але і ад многіх удоў і сірот вялікае дзякуй... Цяпер я, як кажуць, сват каралю і першы багацей на вёсцы.Яны развіталіся, як старыя знаёмыя і самыя блізкія людзі.— Шчаслівай дарогі да Берліна! Машына адышла.Маеўскія глядзелі ёй уздагон і развітальна махалі рукамі, ажно пакуль яна не схавалася ў лесе. Потым усе павярнуліся да Карпа.Ён папляваў у далоні, глыбока капнуў рыдлёўкай старое вогнішча, адкінуў зямлю ўбок і сказаў:— Ну, дзеці, будзем будавацца.